ΑΙΔΩΣ 300!!!

Σα δε ντρέπεστε!!!!

15 Ιουνίου 2011.

ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ ΣΑΣ!!!

ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!

Ποιό Blogging... Εδώ Τέλος Εποχής...

Δε μπορώ παιδιά.

Δεν μπορώ, έχω περάσει πέρα από την αγανάκτηση, την οργή, την απελπισία. Οχι να μπλογκάρω, ούτε να ξυπνήσω το πρωί να τρέξω όλα αυτά που πρέπει να τρέξω δεν έχω το κουράγιο...

Χαίρομαι που επί τέλους ο κόσμος ξύπνησε και δεν ταμπουρώνονται πίσω από ιδεολογικά ξεράσματα, χαίρομαι που βλέπουν και οι πιο άπληστοι της υπόθεσης ότι δεν προχωράει το πράγμα έτσι (άσχετα αν θα κρατήσουν με νύχια και δόντια τα εγκλήματα που κάνουν), χαίρομαι που όχι μόνο μαζευόμαστε στις πλατείες έξαλλοι, αλλά φτάνουμε πλέον κι έξω από τα σπίτια των 300 μας και τους στέλνουμε εξώδικα, γιατί με απλές απεργίες δεν πάει άλλο.

Θλίβομαι όμως απερίγραπτα για το ότι δεν θα υπάρξει ξανά αθώα ζωή ποτέ.

ΠΟΤΕ.

Οχι αυτή που έχει να κάνει με το να αποκτήσεις πράγματα, σε φάση "δουλεύω, αμοίβομαι, πληρώνω φόρους, ε, ας καταναλώσω κι εγω λιγάκι, πωπω τι ωραία η αμαξάρα μου".

Εννοώ αυτή την αθωότητα του ότι τα παιδιά μας θα ζήσουν καλύτερα από μας, θα είναι πιο ευτυχισμένα, θα έχουν και σπίτι και ψυγείο κι αυτοκίνητο και πτυχίο και μια καλή θεσούλα στο δημόσιο που έκαναν τους γονείς μας να ονειρεύονται πριν από μας, για μας... και ήταν τόσο αθώοι μες τη χαζομάρα τους και την χειραγώγησή τους ότι μια χαρά τα κατάφεραν ως γονείς...

Καθόμουν να εξηγήσω στα παιδιά μου τι σημαίνει μνημόνιο και ΔΝΤ και αγανακτισμένοι και διαδηλώνω ειρηνικά και πηγαίνω στο Σύνταγμα, και πώς μέσα σε δυο μέρες από εκείνο το "Σιγά, οι Ελληνες, κοιμούνται" των Ισπανών, τους στέλναμε το "Ξυπνήσαμε!" και ταυτόχρονα το "Η Ιταλία κοιμάτα, ξυπνήστε κι εσείς".

Κι όλα αυτά τα τρομαχτικά κι άθλια, κι απ'την άλλη τα ελπιδοφόρα και δυνατά που γίνονται αυτόν τον καιρό σε πραγματικό χρόνο, έξω από κατευθυντήριες γραμμές. Οτι είναι η εποχή τους, που θα ζήσουν το πραγματικό νόημα όχι απλώς του παγκόσμιου χωριού, αλλά του παγκόσμιου πολίτη. Που μέσα σε ένα λεπτό ό,τι κάνουν εδώ θα μπορεί να φτάσει στην άκρη του κόσμου και πάλι πίσω. Και που έχουν πλέον σαφείς υποχρεώσεις και καμμία δικαιολογία.

Αλλά και που ταυτόχρονα, τα οφέλη για ολόκληρη την ανθρωπότητα, αν καταφέρει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα είναι πρωτόγνωρα. Τα πιο ουσιαστικά από αρχής του είδους μας. Και τα πιο καθοριστικά για την επιβίωσή μας... (κρυφή ελπίδα: παρακλάδια-πισωγυρίσματα στην εξέλιξη στυλ Πάγκαλου να μην αναπαραχθούν ΠΟΤΕ!)

Λέγε, λέγε, κάτι ελπίζω να μείνει. Και να μη με θυμούνται ως καμμιά πασσιονάρα λασκαρίνα του γλυκού νερού, τον ορισμό της αφλογιστίας... :ΡΡΡΡ

Το μόνο, είναι δύσκολο να ακουστεί αυτή η φωνίτσα της αλήθειας και της λογικής του κάθε γονιού που προσπαθεί, μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο. Δεν ξέρω αν θα μπορέσει όλη η αγωγή, η διαπαιδαγώγηση και η καλλιέργεια να εξοπλίσει αρκετά τα παιδιά μας ώστε να φέρουν σε πέρας το τεράστιο έργο που έχουν μπροστά τους... Εμείς κάνουμε (?) βήματα (?) προς την σωστή (?) κατεύθυνση, να δούμε αν θα μπορέσουν να απογειώσουν το πρότζεκτ...

Δεν ξέρω, μέχρι να δω ότι κάαααπως το σώζουμε το καράβι πάντως δε με βλέπω να ξαναμπλογκάρω εύκολα!

Χριστούγεννα είναι...

* Οταν τα παιδιά ξέρουν πια ότι δεν υπάρχει Αι-Βασίλης, αλλά κάνουν ότι υπάρχει, μόνο και μόνο για να μην χαλάσουν αυτή τη φούρια και τις φλόμπες που λένε οι γονείς τους για να τα παραμυθιάσουν... όσο ξηλώνονται κανονικά για να τους πάρουν δώρα!

* Οταν οι γονείς ξέρουν ότι τα παιδιά ξέρουν, αλλά τα παραμυθιάζουν λίγο ακόμα για να παρατείνουν την ανέμελη παιδική τους ηλικία - θα τη χρειαστούν, για να έχουν κάτι ωραίο να θυμούνται, καθώς θα μεγαλώνουν σ'αυτόν τον απαράδεκτο κόσμο που τους φτιάξαμε...

* Οταν παρ'όλο που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου από πέρισυ ότι ΔΕΝ θα την ξαναπατούσες και θα ψώνιζες τα πάντα ΝΩΡΙΣ, ξαναβρίσκεσαι λίγες ώρες πριν την παραμονή σε ατελείωτες ουρές για μια σαχλαμάρα (λάθος χρώμα, λάθος νούμερο, λάθος παιχνίδι, λάθος γενικώς), που μόλις ανοίξουν τα μαγαζιά σε δυο μέρες, θα ξαναστήνεσαι σε άαααλλες ουρές να την αλλάξεις...

* Οταν εκεί που δεν άφηνες τα παιδιά ν'ακουμπήσουν το δέντρο γιατί δεν άντεχες 1. να μπουρδουκλώνονται 2. να τα κάνουν λίμπα 3. να σε καθυστερούν συνέχεια 4. να μαζεύεις σπασμένα στολίδια και 4. να περιποιείσαι τραύματα, τώρα ανυπομονείς να μεγαλώσουν, να το ανεβοκατεβάζουν στο πατάρι και να το στήνουν μόνα τους - κι εσύ απλώς ν'απολαμβάνεις έτοιμο δέντρο...


* Οταν παρ'όλο που λυσσάς να δεις επιτέλους φίλους που δεν προλαβαίνεις μες τον χρόνο, πάλι περνάς τα περισσότερα τραπέζια με συγγενείς που σκασίλα σου κι αν μετακόμιζαν στον Βόρειο Πόλο... κι ακόμη κι αν τελικά έρθουν οι φίλοι να τα πιείτε, με το δεύτερο ποτηράκι θες να ξεραθείς στον καναπέ και να ξυπνήσεις μεθαύριο! ("... χρρρρ... μμμ, τι, πώς?... αγκχμ... μου βγαίνει η κούραση ρε Μαρία... ΜΗ ΣΚΟΥΝΤΑΣ ΛΕΜΕ!")

* Οταν βαριέεεεεσαι τα φωτάκια ("Πότε μαζεύτηκαν τόσες σειρές ρε παιδιά?! και γιατί οι μισές δε δουλεύουν?!"), αλλά καμαρώνεις όταν τα βάλεις επιτέλους και τ'ανάψεις, λες και πυροδότησες πύραυλο εδάφους-αέρος...

* Οταν δεν αντέχεις άλλο ένα πουκάμισο, άλλη μία γραβάτα, άλλο ένα κασκώλ, άλλη μία τσάντα, άλλο ένα άρωμα, αλλά χαίρεσαι που επί τέλους παίρνεις κι εσύ κάποιο δώρο, "έτσι", γιατί ποιός θυμάται γιορτές-γενέθλια πια...

* Οταν κοιτάζεις τη στοίβα με τα πιάτα στο νεροχύτη, αφού ντερλίκωσε το σόι, αλλά αντί να γκρινιάζεις για τη λάντζα που θα κοιμηθείς πάλι στη μία, μισοχαμογελάς και λες από μέσα σου "χαλάλι" - βάζεις και λίγο κρασί ακόμα και τα πλένεις με λεπτομέρεια... και ψιλοκαμαρώνεις που τους τάπωσες με το σουφλέ και την τούρτα (κι έτσι ή αλλιώς δε θα το ξαναδείς αυτό το σερβίτσιο, ή το σόι, μέχρι του χρόνου)...


* Οταν βλέπεις τα -made in China γαμώ-το-στανιό-τους-μέσα-τους-Κινέζους-πια!- κόκκινα εσώρουχα με τις φουντίτσες και τις χρυσόσκονες (σα να έχουν κολλημένα πάνω τους κομματάκια από τα γένεια του Αη-Βασίλη, ρινίσματα από λαμέ ταρανδίσια κέρατα και λαμπιόνια στην ούγια), κι αντί να ξεράσεις, σκέφτεσαι αυτομάτως κολασμένες βραδιές στην Ελβετία - στον Παρνασσό έστω (ή και στην Κυψέλη ακόμα, ό,τι νά'ναι!)

* Οταν στη σβουρίζει και με το που αλλάζει ο χρόνος, 12 και κάτι 1η Ιανουαρίου, θες να ξεστολίσεις γιατί βαρέθηκες... και μετά των Φώτων, βαριέσαι πια να ξεστολίσεις...

* Οταν μες τη νύχτα σε πιάνει μια μικρή σκέψη για όλους όσους έχουν άνθρωπο σε νοσοκομείο αυτές τις μέρες, και αντί να βάλεις telemarketing να σε ξαναπάρει ο ύπνος, στέλνεις μια μικρή προσευχή και κατά κει μεριά...

* Οταν σιγομουρμουράς κι εσύ με τα πιτσιφρίκια τα κάλαντα, κι ας μην τα έχεις πει ποτέ σου στη γειτονιά, και διασκεδάζεις ακόμη και με τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που βάζουν στο σούπερ-μάρκετ (πριν ακούσεις βέβαια για χιλιοστή φορά το "Last Christmas" και ορκιστείς να κόψεις τα παπάρια του George Michael και να του τα δώσεις να τα φάει με μπόλικη γέμιση)...

* Οταν κανείς δεν ξέρει να κόψει γαλοπούλα ή βασιλόπιτα καλύτερα από σένα, αλλά έτσι και τύχει να το κάνεις εσύ, κανείς δεν τα κάνει στο τραπέζι περισσότερο κώλο από σένα (10 άτομα και η γαλοπούλα κομμένη στα 347 κομμάτια, τα μισά εκ των οποίων στο πάτωμα... 12 άτομα και η βασιλόπιτα με κανένα φλουρί, ή ένα που φαίνεται στο πρώτο κομμάτι, και 14 άνισα κομμάτια και τουλάχιστον 6 για Χριστό, Θεό, Αγιο-Βασίλη, Φτωχό, Του Σπιτιού, Του Πορτοφολιού, του Μετανάστη, του Αγιου Σουλπίκιου κτλ κτλ κτλ)...


* ΟΤΑΝ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΗΛΩΣΗ. ΤΕΛΟΣ. Δεν έχω καλύτερο- και χειρότερο μαζί! Κάνει ακόμη και τις πιο αποτυχημένες μου προσπάθειες να τα προλάβω όλα, να φαίνονται πραγματικές και κανονική ζωή, μπροστά στο μπουρδέλλο αυτό που έχει με τους συναδέλφους του στο κεφάλι!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!

:)))

Δια να Ευθυμήσωμεν Χριστουγεννιάτικα...

Ενας 'Υμνος να μας Σώσει...

(πάει να σε ανεβάσει στα Ουράνια... μα η ψυχή στα Τάρταρα)

Πού πας ρε Καραμήτρο?!

Α ρε Χατζηδάκη, βγήκες κι εσύ απ'την πόρτα σου νομίζοντας ότι μια αντι-μνημονιακή ψήφος θα σ'έβαζε στο απυρόβλητο! Μωρέ και με τη μολότωφ στο χέρι, να ουρλιάζεις: "Να καεί, να καεί, το μπουρδέλλο η Βουλή" να σε δούνε, το ξύλο κι εσύ και οι συνάδελφοί σου (στη μάσα) τό'χετε σίγουρο!

Αντε, δεν περισσεύει κάνας αστυνομικός από τη Τζούλια, μια συνοδεία ως το περίπτερο? Γιατί Βαλαωρίτου και Ζώναρς και Μεγάλες Βρεταννίες δε λένε μες την αντάρα.

Είναι όμως κατάντια ε? Ντελίβερυ και ο αστακός μη και σας δούνε μέρα-μεσημέρι και τις φάτε...

(και δεν ήταν καν της Ολυμπιακής αυτός που σε σαπάκιασε!)


ΥΓ1- τι θλίψη, να μη μπορώ καν να τον λυπηθώ ανθρώπινα - που τον λυπάμαι, ή μάλλον τον οικτίρω, δλδ να μου ερχόταν στα επείγοντα φυσικά και θα τον γιατροπόρευα, αλλά ρε πούστη μου, δε τους αντέχω άλλο, κι αυτούς κι όλους τους παρατρεχάμενούς τους, μέχρι τον τελευταίο της Τ.Α. ένα πράμα...

ΥΓ2- κορυφαίος ο Στ. Μάνος: πώς το είπε εκείνο το " Εγώ τους εργαζόμενους θα τους απέλυα για να μικρύνω το κράτος. Θα τους έστελνα σπίτι, θα τους έδινα επί 3 χρόνια το 70% του μισθού και θα τους άφηνα να ψάξουν δουλειά. Αν δε βρουν, να κόψουν το κεφάλι τους"!!!" Πού τους βρήκαμε ρε παιδιά?!

Αντε, Ντόρα, με γειά το Κόμμα!

Αχ αυτός ο αέρας ανανέωσης, αυτό το μοντέρνο, το δεν-ξαναϋπήρξε... πολύ μου άρεσαν!

(πόσο να κόστισε το συνεδριάκι αναγγελίας άραγε?)

ΑΜΑΝ ΜΕ ΤΑ ΦΟΥΓΑΡΑ ΣΑΣ ΚΑΓΚΟΥΡΕΣ!

Οταν θα δημιουργηθούν ζώνες ούρησης σε πισίνες...

τότε και ΜΟΝΟΝ τότε θα δεχτώ να καπνίζει ένα ΜΑΛΑΚΑΣ μες τη μούρη μου -και της οικογένειάς μου και όλων των παιδιών δλδ- στο εστιατόριο, την καφετέρια, τον παιδότοπο (ΦΡΙΚΗ!!!), τα λεωφορεία -οι οδηγοί!!!- και τις δημόσιες υπηρεσίες!

Και κόψτε την κλάψα οι καταστηματάρχες, αν το ακολουθούσατε ΟΛΟΙ σας, θα έληγε το θέμα. Και θα βοηθούσατε και τον κόσμο, πώς το λένε! Σας αφήνουν ρε να "παρανομείτε" κάνοντας το "χατήρι" των πελατών και σας τραβολογάνε με χίλια δυο τερτίπια, άδειες και δηλώσεις και εξαερισμούς και ζώνες και κουραφέξαλα, για να φορολογήσουν το τσιγάρο, αυτό είναι όλο. Χέστηκαν για την δημόσια υγεία - και μη νομίζετε ότι το ΙΚΑ θα πληρώσει όλους αυτούς τους καρκίνους και τα καρδιαγγειακά...

ΑΦΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΟ (εκτός απ'την τσέπη των ταμπακο-βιομηχανιών), σταματείστε όλοι εσείς εκεί έξω, καπνιστές και καταστηματάρχες, μόλις στριμωχτείτε, να το υπερασπίζεστε με τέτοιο μένος!!!

ΞΕΚΟΛΛΗΣΤΕ και πάψτε να δηλητηριάζετε και τους υπόλοιπους!

ΥΓ- κτηνίατρε, αυτό ισχύει και για σένα...

Welcome to the Jungle!

Μου παραπονιέστε ότι δεν "ταίζω" τα μπλογκς μου εδώ και τόσο καιρό... Δε γίνεται παιδιά. Με όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν έχω όρεξη πλέον για τίποτα. Ούτε χρόνο. 'Ολη την ώρα, ό,τι κι αν κάνω, σκέφτομαι-σκέφτομαι-σκέφτομαι. Δε θέλω ούτε πληκτρολόγιο να πιάσω, μόνο για να μπαίνω πού και πού να βρίσκω για λίγο τους μπλογκόφιλους, να τους διαβάζω, χωρίς καν σχόλιο. Και ενημέρωση, αλλά...

Δε μπορώ.

Με πιάνει μεγάλη θλίψη για το τι ζούμε, το πώς φτάσαμε/μας έφτασαν, το πόσο πάτο θα πάμε ακόμα.

Δεν κοιμάμαι.

Οχι μόνο για το τι μας μαγείρεψαν και μάλιστα απλώσαμε και το κόκκινο χαλί από πάνω, αλλά για το ότι όλος ο πλανήτης παραδίνεται στα χειρότερα ένστικτα και τα μοχθηρότερα κίνητρα του Νεάερνταλ. Με τις επιστημονικότερες μεθόδους βέβαια, είτε τεχνικές είτε οικονομικές.

Μικρές ανάσες λίγη τέχνη πότε-πότε, τα παιδιά όλων, λίγη κουβέντα, κάποια πλακίτσα, κάνα μαίηλ που σκάει χαμόγελο, το οικείο χάδι...

Αλλά κρατάει πολύ λίγο.

Στα μάτια μου ο τύπος που βάραγε στη ράχη του χεριού του και γέμιζε η σύριγγά του αίμα. Και δίπλα του ακριβώς ο άλλος που βάραγε στην καρωτίδα. Με συμμορίες εκατοντάδες σκουρόχρωμους δεξιά κι αριστερά, δυο αστυνομικούς να κοιτάνε αμήχανοι και εμάς στο αυτοκίνητο sitting ducks. Κυριακή μεσημέρι, Μεταξουργείο, παράκαμψη για να βγούμε Γκάζι... Τρομάξαμε να φύγουμε.

Τι να εξηγήσω στα παιδιά μου... φρικάρισαν. Μια μικρή διαδρομή ως την Πειραιώς και τα είδαν όλα.

Και μετά βλέπεις ειδήσεις, κατευθυνόμενες ή μη, ίντερνετ για πιο πλήρη ενημέρωση, όσο αντέχεις και φρικάρεις κι εσύ. Και δε μιλάω για τους μετανάστες μόνο, για όλο το πακετάκι λέω.

Ποιός κυρίαρχος λαός... Τι πιονάκια γίναμε όλοι μας! Μια όμορφη πυραμίδα: Η ελίτ, από κάτω η πλέμπα να τους θρέφει και οι τωρινοί αδύνατοι απλώς εξαφανιζόλ.

Μου σηκώνεται η πέτσα, πώς το λένε.

Τέτοιο Μεσαίωνα δε θέλω να τον ζήσω.

Τουλάχιστον στον προηγούμενο, είχαν το ελαφρυντικό της άγνοιας. Και της πείνας σε κάθε επίπεδο.

Στον τωρινό, όχι μόνο δεν υπάρχει δικαιολογία, αλλά γίνεται επί τούτου. Από στομάχια σκασμένα στην ύλη και πουλημένα στην απαξίωση της ζωής της ίδιας, σε στομάχια που καμώθηκαν τα χορτάτα. Η που παρέμεναν άδεια.

Πόσα λάθη...

ΠΟΣΑ ΛΑΘΗ!

...

...

Αθάνατο Ελληνικό Καλοκαίρι!

Ε μα διάτανε!

Δε μπορείς να πας σ'ένα νησί της προκοπής, από αυτά που τα θυμάσαι με τις ομορφιές - κι ας είχε τους κλασικούς κακορίζικους ελληνάρες- να ξελαγράρεις λίγο,

... και ή που πέφτεις σ'αυτές τις απείρου παρανομίας οργανωμένες παραλίες...

... ή που γίνεσαι παρτούζα με όλους τους ανθυπογνωστούς των υπο-σφουγκοκωλάριων των κολαούζων-άνευ-χαρτοφυλακίου των σελεμπριτάδων Γ΄...

... ή που θα βρίζεις και θα φτύνεις σε μη οργανωμένες παραλίες, που τις έκαναν σαν τα μούτρα τους!

Ωωωωχ, ακόμη κι οι απλές διακοπούλες θέλουν πια την οργάνωση και το ψάξιμό τους, δεκάδες ανθρωποώρες για να βρεις την παλιά, καλή ησυχία σου.

(Μη μιλήσω δε για τιμές, θα φουντώσω πάλι!)

Καλό φθινόπωρο!

Καλό Καλοκαίρι σε σας...

... και τον κακό τους τον καιρό σε όλους αυτούς που μας κάνουν τη ζωή πατίνι, θωρακισμένοι πίσω από τα "μεγαλεία" τους.

Δε μασάμε, δεν υποκύπτουμε.

Αλλά πώς αντέχουμε, αυτό είναι άλλο θέμα.

Προσωπικά είμαι αηδιασμένη. Ολη μέρα στη μπανιέρα δε θα φτάσει να πλύνω τη γλίτζα που αισθάνομαι ότι μας πετούν στα μούτρα. Ολα τα ποτά του κόσμου δε θα μπορέσουν να με γλυτώσουν απ'τη ναυτία μου. Και τίποτε δε θα μου ξαναφέρει πίσω την πίστη μου στην καλωσύνη των ανθρώπων.

Χαιρετώ λοιπόν μέχρι να ξεχαστώ λίγο...

Καλές βουτιές εύχομαι, να μη μας βρει άλλο κακό (λέμε τώρα)!

Μεγειά τα Νέα "Μεταλυκειακά Κέντρα" βρε!

Ηταν πραγματικά πολύ δύσκολο να πιστοποιηθούν κολλέγια που λειτουργούν με συγκεκριμένο πρόγραμμα, συνεργάζονται με συγκεκριμένα ακαδημαικά ιδρύματα της αλλοδαπής, ξέρεις ποιά είναι, ξέρεις τι χρεώνουν και τι δηλώνουν...

Ενώ είναι πανεύκολο να αφήνονται ακόμη έρμαια στις κομματικές παρατάξεις -με την χειρότερή τους έννοια- τα δημόσια πανεπιστήμια, να κοστίζουν με τις καταλήψεις τους, το ξύλο, τους προπηλακισμούς, τους βανδαλισμούς, τις καταστροφές υποδομών και εργασιών χρονιές ολόκληρες σε φοιτητές που απλώς θέλουν να σπουδάσουν... και σε καθηγητές / συμβούλια / πρυτάνεις και παρατρεχάμενους την ουσιαστική τους ελευθερία ν'ασκήσουν με υπευθυνότητα το λειτούργημά τους... Κι "άσυλο"... τι ανέκδοτο πλέον!

Αλλά όχι, δημόσια παιδεία = ρουσφέτι = ψήφοι, ενώ τα ιδιωτικά - παρ'όλο που είναι μια καλή λύση για όσους δεν πέρασαν/δεν θέλουν να μπουν στα δημόσια πανεπιστήμια, δεν είναι του χεριού μας... όχι άμεσα τουλάχιστον. Γι'αυτό και λυσσάξατε κύριοι κι έχετε αφήσει να σαπίσει όλο το σύστημα της Παιδείας μας, γι'αυτό κι όλη η κόντρα με τα ιδιωτικά.

Ξυπνάει όμως ο κόσμος, βλέπει τι γίνεται και οι καιροί σας προσπερνούν αγαπητοί. Οσοι αξίζουν, θα προχωρήσουν, όπως κι όπου κι αν καταφέρουν να σπουδάσουν.


ΥΓ- ήθελα νά'ξερα ρε παιδάκι μου... όλοι οι 300 και οι "επιφανείς" της δημόσιας ζωής, γιατί στέλνουν τα παιδιά τους σε συγκεκριμένο ιδιωτικό "Κολλέγιο" μέχρι λύκειο, και μετά βουρ έξω? Εμείς και τα παιδιά μας είμαστε παιδιά... κατώτατου Θεού που επαφιόμαστε στην δημόσια παιδεία?!

Ενα Μεγάλο Ευχαριστώ...

... στις Κυβερνήσεις μας και τους Απεργούς μας, που έχουν το καλύτερο timing του κόσμου, λειτουργούν όλοι μαζί προς το συμφέρον μας και μας διευκολύνουν τη ζωή εμάς των απλών πολιτών -που δεν έχουμε κι εναλλακτικές... τι να βάζω στο αυτοκίνητο, πορτοκαλάδα? Και πώς να πετάξω, με μπαλλόνι? Πριν λίγο καλέ, πώς να ταξίδευα με καράβι, να έκανα το γύρο των νησιών από το κατάστρωμα και να ξαναγυρνούσα στο Λαύριο με το ίδιο εισητήριο?! Και τι να ψωνίσω τώρα να μαγειρέψω στα παιδιά μου, χαρτιά τουαλέττας που δεν είναι ευπαθή προιόντα?

Το ότι εμένα μου κόβουν από παντού κι ούτε μια απεργία με παίρνει, αλλά ακόμη κι αν μ'έπαιρνε, έτσι και δυσκόλευα τη ζωή έστω κι ενός συμπολίτη μου, θα διάλεγα άλλου είδους διαμαρτυρία, σε ποιόν από όλους αυτούς τους τρόμπες που βγαίνουν από κάθε πλευρά και τσιρίζουν στα παράθυρα να το πω?

(ήρεμααααα.... έχει και ζέστη.... όχι θυμόοοοο... όχι εκρήξειειεις....)

Το ότι με τις μαλακίες τους σε λίγο η Ελλάδα θα σβηστεί από τον χάρτη, όχι μόνο ως προορισμός για εργασία ή αναψυχή (είμαστε πολύ κοντά σε αυτόν τον στόχο της πλήρους απαλοιφής), αλλά και ως εμβαδόν κατοικούμενο από κάποιους, έστω λίγους, ανθρώπους που ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ, δεν περνάει από το μυαλό κανενός, έτσι?...

Χέστα Εμετικών...

Ανεκδιήγητη η "προκύρηξη"... Τρικυμία εν κρανίω! Τόσο χυμαδιό στην επιχειρηματολογία... που αν ήμουν ένας από δαύτους, που πασχίζουν τόσο να δείξουν το πόσο συγκροτημένοι κι οργανωμένοι είναι, θα ντρεπόμουν αυτό να είναι το "επίσημο έγγραφό μου" στον κόσμο. Χμ, εκτός αν ήταν η κατασκευασμένη κάλυψή μου ως βαλτού φονιά, για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη.

Αγρια σκέψη: σ'ένα θέατρο παραλόγου, όπου θα μπορούσαμε λέει να αξιολογήσουμε τις δολοφονικές προθέσεις κάποιου, θα ήταν σαφώς πολύ πιο "έντιμο" να είστε όντως πληρωμένοι δολοφόνοι, από το να είστε "μαχητές" αυτού του τύπου "ιδεολογίας-καταστροφολαγνείας".

ΥΓ1- Ρίκα μου, δε σε βλέπω να σχολιάζεις.. μόνο για τον Γκιόλια ήξερες να κάνεις την τυμβωρυχία εργόχειρο!
ΥΓ2- Βαριέμαι ν'ακούω "ναι, αλλά κι αυτός ο μακαρίτης ήταν μπλεγμένος / χωμένος" κτλ. Είδατε να του "περνάει" σε τελευταία ανάλυση με το Βατοπέδι και το ντόπινγκ? Ο,τι είναι σάπιο, βγαίνει στη φόρα, είτε από σένα, είτε από άλλους. Τέρμα οι εποχές που μπορούσαν τα "ευαίσθητα" θέματα να θάβονται για πάντα.